Weg uit Dusjanbe

Vandaag is het 25 juni en ik vertrek in de vroeg ochtend vanuit Dusjanbe naar Darvaz.  Het is een route van ongeveer 280 kilometer en ik weet niet wat me te wachten staat, maar daar deed ik toch voor, toch?

De eerste 80 kilometer gaan prima. Goede weg met goed asfalt en een schitterend landschap door de bergen. Ik stijg ook rustig in hoogte en de bochten zijn scherp. Maar dan de volgende 200 kilometer. Onverharde weg met keien en gravel en vooral diepe sporen van een soort van harde klei. Als je in zo’n spoor rijd, kom je er bijna niet meer uit.

Over deze 200 kilometer heb ik in totaal 7 uur gereden. Sneller ging het echt niet. Onderweg kom je ook nog verschillende politieposten tegen waar je je paspoort moet laten zien. Ik word dan in een groot boek ingeschreven met merk  en kenteken van de motor. Nog niks geen digitalisering daar onderweg.  Een stuk verder kom ik 4 Duitsers tegen die de schaduw van de bomen hebben opgezocht om even te pauzeren. Ik heb even een praatje met ze gemaakt en ben toen doorgereden.  Bij de volgende benzinepomp kom ik ze dan toch weer tegen.

Bij de laatste politiepost zie ik dat de motor olie lekt. Hier schik ik wel van.

Twee engelse mannen die ik eerder ben tegengekomen staan ook bij deze politiepost. Ik heb hen ook al eerder bij de Darwana Crater heb ontmoet.

We besluiten om met zijn drieën door te rijden naar Darvaz nog zo’n 5 km verderop.

Aangekomen bij het hotel vraag ik aan de receptionist of er een goede mechanische man in het dorp woont om het defect aan naar mijn motor te kijken. Hij lekt serieus olie. Er woont wel zo iemand en hij zal hem de volgende morgen bellen en vragen of hij naar het hotel komt.

Dan zit er niets anders op om naar een restaurantje te gaan, lekker te eten en een paar pintjes te drinken. Lukt wel met die engelse jongens.