Gisteren heb ik een dag geslapen en geprobeerd te herstellen maar het is nog niet alles. Vandaag ga ik toch maar weer door. Het is de bedoeling om een flink stuk te klimmen tot een hoogte van ongeveer 3500 meter met als eindbestemming voor vandaag Murghab. Het is prachtig onderweg. Ik kom ook Dirk en Sonja uit Dusseldorf weer tegen. We hebben even een stop gemaakt. Ik heb hen al eerder ontmoet in Dushanbe.
De weg is redelijk goed begaanbaar ( ben voortaan snel tevreden) en het is goed rijden zo. De motor drupt nog olie maar het is te doen. Een beetje “hoop van zegen” mag er wel bij zitten op zo’n reis. Ik rijd nog steeds met de rivier mee en zie Afghanistan. Onderweg stonden er twee kinderen naar me te zwaaien. Ik ben maar even gestopt om een foto te maken. De kinderen met hun ouders wonen echt in de middle of nowhere in een heel klein huisje. De ouders verdienen hoogstwaarschijnlijk de kost met het hoeden van schapen , geiten en jaks die je hier veel boven op de bergen ziet. Ik heb ook het standbeeld van het Marco Polo schaap gezien. Dit schapenras is uniek voor de Parmir streek en is een van de grootste ter wereld in zijn soort.
In de namiddag kom ik aan in Murghab. Ik logeer in het Parmir Hotel. De meeste basisvoorzieningen in het hotel zijn aanwezig en ik krijg in ieder geval vers brood. Dit is een bekende plaats en een bekend hotel waar de toeristen vaak samenkomen. Bij de receptie geven ze al aan dat er geen wifi is en er is alleen stroom en warm water tussen 19.00 uur en 23.00 uur, dan laten ze het agregraat draaien. In Murghab heb ik ook mijn handtekening in de vorm van mijn sticker achtergelaten ( rechtsonder)
Hi Twan,
Zo te zien wordt het brood hier met veel liefde gebakken. Wat een mooie foto’s van een zeer gave ongeving. Een geweldige reis met veel ups en af en toe een down maar dat hoort er ook bij. Nog veel plezier en hopelijkmorgen weer helemaal de oude!
Groetjes, BoToLoRi
zeer mooie keuken