De dagen voordat ik vertrek gaan met rasse schreden voorbij. Ik moet dus gaan pakken. Ook hier heb ik goed over nagedacht. Buiten dat het gewicht binnen de perken moet blijven moet alles ook voldoen aan bepaalde afmetingen, mag het niet nat worden en vooral, ik moet het nog terug kunnen vinden. Ik heb al maanden een kamer in huis in gebruik waar ik alles georganiseerd heb liggen, maar de laatste dagen is dat zo ongeveer het hele huis. Ik hoor nog niemand mopperen maar wel iemand zuchten, zo van, blij als het zometeen wat rustiger is in huis en de orde ook weer een beetje terugkeert. Voor mezelf wordt het ook tijd dat de vertrekdatum in zicht is. Ik word toch wat onrustiger en naar mate ik verder “klaar” ben, duurt het wachten lang. De laatste visa worden zaterdag 12 mei speciaal gebracht. Ik moet nog voor een laatste check met de motor weg en tevens proefrijden met bepakking. Ik weet nog niet goed hoe ik thuis afscheid neem van mijn gezin. Ik denk dat ik maar gewoon aanrijd en “Houdoe” en toe binnenkort zeg. Best moeilijk.
Ik heb afgelopen week ook een interview gegeven met de lokale nieuwszender Heeze24. Vanaf vrijdag 11 mei staat dit op hun website en is mijn verhaal in een nutchell te lezen op deze nieuwszender. Ook zij gaan me volgen. Nooit geweten dat ik dit ook nog best leuk zou vinden, interviews geven.
De laatste loodjes Twan en een mooi interview!
De gezonde spanning neemt toe, wat natuurlijk logisch is. Het wordt tijd om de motor te starten om je droom te gaan volgen! Ik leef met je mee en kijk uit naar je belevenissen! Kom veilig thuis🍀😀knuffel en kus😘van je zus