Het is inmiddels de volgende ochtend en we krijgen een stevig ontbijt bij de Yurt. We vertrekken na het ontbijt om weer 8 kilometer terug te ploeteren door het losse zand. Het inderdaad zoals de gids vertelde de vorige dag, de kou van de nacht zorgt ervoor dat het zand beduidend minder los is. Het bespaarde me een paar keer vastrijden en na slechts 2 keer vastgereden te zijn en dus ook weer 2 keer spaaien waren we terug bij het vertrekpunt. Wat een beleving, om niet te missen.
En dan nu op naar de grens met Oezbekistan.
Ik wil vanavond in Khiva zijn. Khiva is een van de plaatsen gelegen aan de silkroad. Aangekomen aan de grens neem ik hartelijk afscheid van mijn gids, zonder hem had ik dit niet kunnen meemaken en bedank ik hem voor alle goede zorgen. Bij de grens kan ik, nadat mijn bagage volledig gescand is en ik een aantal formulieren heb ingevuld, vrij snel over de grens. Na ongeveer 30 minuten sta ik in Oezbekistan.
Eerst maar eens aan Oezbeekse Sum zien te komen. Dat is het enige wettige betaalmiddel hier. Ook dat blijkt geen probleem te zijn. Direct na de grens staan verschillende zwart handelaren die graag dollars willen wisselen. Ik besluit toch om een stukje door te rijden om de eerste hectiek achter me te laten. Ik rijd een stukje door en ja hoor, na een paar minuten komt er een auto naast me rijden met een handelaar die graag wil onderhandelen. Iedereen die me een beetje kent weet ook dat ik dat graag doe en na wat heen en weer gepraat en gehandeld te hebben zijn we eruit. Hij de dollars, ik de Sum. Ik krijg me toch een pak geld, wel 10 cm dik. Ik moet overal plek zoeken om het allemaal kwijt te kunnen.
Goed, ik ben over de grens en heb geld, nu richting Khiva over een bar slechte weg. Kuilen, gaten en geen asfalt maar het rijdt. Onderweg nog even getankt en na ongeveer 2 uur rijden over deze afschuwelijk slechte weg kom ik bij een hotelletje direct tegen de oude stadsmuur van Khiva.
