Het is alweer 1 juli vandaag. Raar, in mei vertrokken en nu al juli. Dit geeft ook aan dat ik weer op de terugweg ben. Ik ben nog steeds niet helemaal fit maar het kan er mee door.
We vertrekken vanmorgen vanuit Osh om ergens richting Bisjkek uit te komen. Ik ben nog steeds samen met Daniil. De weg die we rijden gaat over verschillende hoge en scherpe bergpassen maar het wegdek is gelukkig een stuk beter dan dat van de laatste dagen. Onderweg stoppen we verschillende keren om water te kopen en even te rusten. Als we rond 17.00uur besluiten iets voor de nacht te gaan zoeken, valt dat nog niet mee hoog in de bergen.
Na nog een uurtje gereden te hebben vinden we een hotelletje, maar dat is zo smerig dat we besluiten om door te rijden. Maps.me is een offline app die o.a. ook aangeeft waar hotels en gasthuizen zijn. Een ander probleem is dat we bijna geen Kirgizische som ( betaalmiddel) meer hebben. Daniil heeft niets meer en ik heb nog zo’n 1000 som, wat omgerekend ongeveer € 12,50 is. We moeten hiervan ook nog tanken.
Bij de eerstvolgende pomp deel ik de som met Daniil en tanken we ieder voor 500 som. We kunnen nu toch weer een stuk rijden, de brandstof is hier niet zo duur als in Nederland.
Rond 19.00uur komen we aan in Kara-Balta. We gaan maar informeren bij het enige hotelletje wat men hier heeft. Ook hier is het een probleem met de valuta. We hebben wel dollars maar de man van de receptie wil alleen maar som. Als we aangeven de volgende morgen te betalen, wil hij daar niets van weten.
Dan maar weer kijken op maps.me en zoeken naar een ander gasthuis. De eerste 2 die aangegeven zijn blijken bij nader inzien geen gasthuizen te zijn. Uiteindelijk komen we om 23.00 uur aan bij het derde gasthuis. Daar worden we heel hartelijk ontvangen. De tafel wordt voor ons gedekt en de ruimte/ kamer waar de baskuip staat met ijskoud grondwater wordt opgestookt. Het is allemaal heel primitief en het lijkt als een soort sauna. Desondanks maak ik er dankbaar gebruik van.
Ik was me heerlijk met het ijskoude water. Ik knap er echt van op. Ook Daniil besluit na mij de “badkamer” te gebruiken en zich te verfrissen.
Het hele gezin is in rep en roer en blijft met matrassen en allerlei beddengoed op en neer lopen. Later begrijp ik waarom, gezinsleden moeten plaatsmaken want wij krijgen de beste kamers. De rest van het gezin moet verhuizen naar een andere plek. Als we heerlijk hebben gegeten verrast de gastheer ons met een stukje muziek speciaal voor ons.
We slapen heerlijk in onze bovenste beste kamers.
’s Morgens scheiden onze wegen. Daniil gaat op weg naar een andere plaats in Kazachstan en moet naar Almaty, naar de Harley Dealer om mijn lekkage proffesioneel te laten maken, olie bij te vullen, filter te verwisselen en een nieuwe achterband is ook geen luxe meer. Ik zal hem missen, hij is een man naar mijn hart.
Wat een verhalen Twan. Geweldig. En wat een enorme gastvrijheid bij deze mensen. Echt subliem om mee te mogen maken. En wat fantastisch om Daniil te mogen ontmoeten. Om samen even met elkaar mee te kunnen reizen.🍀 Je komt hem vast en zeker nog eens tegen op je pad. Natuurlijk is het niet fijn dat je niet fit bent. Neem de tijd om te herstellen. Hoop van harte dat het weer wat beter gaat. Dit ook met het repareren van je Harley. Wat gaat de tijd snel en al heel wat km erop zitten….. Take care, beautifull time and a… Lees verder »
Wat een bijzonder verhaal Twan, een metgezel ontmoeten die een man is naar je hart! Dat zijn de onverwachte cadeautjes in je prachtig mooie droomreis!
Voorspoedige voortzetting van je reis🍀😘